De afgelopen maanden zijn enorm belangrijk geweest voor de anti-imperialistische verzetsbewegingen. Beginnend met de sabotage van de telecommunicatie, ontketende het zionistische regime een brute oorlog tegen de bevolking van Libanon, eerst via de lucht en over zee, gevolgd door een voortdurende grondinvasie. Na een jaar van genocide vertoont het zionistische regime geen enkel teken van het stoppen van hun oorlog tegen het Palestijnse volk. Er is alleen sprake van een intensivering van de oorlog, gekoppeld aan een ontkenning van de meest basale humanitaire hulp voor de mensen in Gaza.
De recente moorden op Ismail Haniyeh, Hassan Nasrallah en Yahya Sinwar hebben de diepte van de strijd tegen het zionisme en de opoffering die nodig is om het te confronteren, laten zien. Als reactie op de moorden op Haniyeh, Nasrallah en de Iraanse generaal Abbas Nilforoushan, heeft de Islamitische Republiek Iran bijna 200 ballistische raketten afgevuurd op de zionistische staat, gericht op militaire en inlichtingenlocaties, waaronder het hoofdkwartier van de Mossad. De aanval was succesvol en toonde de zwakte van de zogenaamde “Iron Dome”.
In Oost-Europa vielen Oekraïense troepen de Koersk-regio van de Russische Federatie binnen, waardoor het conflict escaleerde en intensiveerde. Aangemoedigd door het Westen, drongen Oekraïense troepen de Russische Federatie binnen voordat ze werden teruggedreven. Ondertussen heeft Rusland aanzienlijke winst geboekt in de Donbass. De Oekraïners blijven toestemming vragen om geavanceerdere raketten te gebruiken om diep in Russisch grondgebied te richten. Onlangs sprak Zelensky over de Oekraïense wens om kernwapens te verwerven. Dit was een rode lijn en werd onmiddellijk bekritiseerd door Russische functionarissen. De mogelijkheid van confrontatie tussen de NAVO en Rusland blijft groeien.
In onze eigen landen worden onze bewegingen geconfronteerd met toenemende repressie en McCarthyisme, waarbij vaak historische democratische grondwettelijke rechten worden ontmanteld. De regeringen die zich aansluiten bij het imperialisme gebruiken angst en verdeeldheid als instrumenten om afwijkende meningen het zwijgen op te leggen en bewegingen in solidariteit met Palestina en pleiten voor vrede met Rusland te ondermijnen. Dezelfde krachten die de rechten van het Palestijnse volk willen verpletteren, willen ook de revolutionaire stemmen thuis onderdrukken en ze bestempelen als bedreigingen voor de openbare orde en de nationale veiligheid.
Wij staan vastberaden in solidariteit met degenen die vechten tegen het imperialisme en voor zelfbeschikking. Dit geweld is geen geïsoleerde daad, maar onderdeel van een breder systeem van onderdrukking gericht op degenen die zich verzetten tegen genocide, zionistische koloniale overheersing en militaire bezetting. Wij begrijpen dat de strijd van het Palestijnse en Libanese volk intrinsiek verbonden is met onze strijd. Het is onze plicht om op te staan tegen de criminalisering van degenen die pleiten voor vrede, rechtvaardigheid en een einde aan het imperialisme. Wij verwerpen het verhaal dat afwijkende meningen gelijkstelt aan verraad. Alleen verenigd kunnen we zowel het geweld in het buitenland als de repressie in eigen land het hoofd bieden.