International Initiative for Peace
Η γενοκτονία δεν είναι ποτέ αυτοάμυνα. Και κανένα νόμιμο δικαίωμα αυτοάμυνας δεν υπάρχει για τους ιμπεριαλιστές κατακτητές. Η έννοια δεν έχει νόημα.
Η «Πρωτοβουλία Ειρήνης STOP WW3» υποστηρίζει τον αγώνα των Παλαιστινίων ενάντια στην παράνομη, νεοαποικιακή ισραηλινή οντότητα.
Η Παλαιστίνη έχει το δικαίωμα να υπάρχει, να είναι το σπίτι όλων των Παλαιστινίων. Οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να ζουν στη χώρα τους, να είναι ελεύθεροι να μετακινούνται οπουδήποτε σε αυτήν και να επιλέγουν τη δική τους ηγεσία.
Οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να αντιστέκονται, να πολεμούν ενάντια στους κατακτητές της γης τους.
Μεταξύ των κατακτητών δεν είναι δυνατή η διάκριση σε στρατιωτικό προσωπικό και των εποίκων που «απλώς» κατάσχουν την παλαιστινιακή γη, εκμεταλλεύονται τον πλούτο της, εκδιώκουν τους νόμιμους κατοίκους και αποτελούν τις παραστρατιωτικές εφεδρείες του στρατού.
Η Παλαιστίνη χρειάζεται ένα ανεξάρτητο κυρίαρχο κράτος που να φιλοξενεί όλους τους κατοίκους της, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους, όπως έκανε η Παλαιστίνη πριν από τη σιωνιστική κατάκτηση. Οι συμφωνίες του Όσλο του 1993 απέτυχαν να καλύψουν αυτή την ανάγκη και κατέληξαν άκυρες. Οι Εβραίοι που μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη κατά τη διάρκεια της βρετανικής κυριαρχίας ή μεταφέρθηκαν αργότερα κατά τη διάρκεια της σιωνιστικής κυριαρχίας θα πρέπει επίσης να έχουν το δικαίωμα της ιθαγένειας, αλλά μόνο ως ισότιμοι πολίτες, όχι ως ηγεμόνες. Το πρόβλημα στην Παλαιστίνη δεν είναι η αντίσταση του κατεχόμενου παλαιστινιακού λαού αλλά το ίδιο το ισραηλινό κράτος. Με άλλα λόγια, το πρόβλημα προκύπτει από τη συγκρότηση μιας ρατσιστικής, αποικιακής κρατικής οντότητας στο παλαιστινιακό έδαφος, που ταυτόχρονα χρησιμεύει ως προκεχωρημένη πολιτική και στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στη Δυτική Ασία και την Ανατολική Μεσόγειο.
Λόγω των εξαιρετικών ιστορικών εμπειριών και συνθηκών του, ο παλαιστινιακός λαός έχει αποκτήσει τεράστιο μαχητικό πνεύμα και σταθερότητα, και έχει παραμερίσει αυτούς τους ηγέτες που συνεργάζονται με το Ισραήλ. Έχουν επιτύχει μια βαθιά πολιτική και στρατιωτική ενότητα στη βάση της αντίστασης στην κατοχή, για την οικοδόμηση ενός κράτους στην Παλαιστίνη βασισμένο στην αυτοδιάθεση, ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις που μπορεί να έχουν για τον χαρακτήρα της. Σήμερα όλα τα παλαιστινιακά πολιτικά κόμματα και οι στρατιωτικές δομές συνεργάζονται. Αυτές οι εξελίξεις οδήγησαν στα εκπληκτικά πλήγματα κατά των δυνάμεων κατοχής, απροσδόκητα από τη Δύση, παρά την πιο βάναυση ισραηλινή επιθετικότητα και τα ειδεχθή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράττει το Ισραήλ. Είναι ένας αγώνας του μυρμηγκιού ενάντια στον ελέφαντα. Η Δύση προσφέρει στο Ισραήλ τεράστια άμεση και έμμεση στρατιωτική υποστήριξη και έχει αναλάβει τεράστιες διπλωματικές και προπαγανδιστικές εκστρατείες για λογαριασμό του Ισραήλ. Εν τω μεταξύ, οι Παλαιστίνιοι πολεμούν με ελαφρά όπλα, χωρίς καμία βιομηχανική αλυσίδα εφοδιασμού, υπό πλήρη αποκλεισμό, ωστόσο προκαλούν σοβαρές απώλειες στον επιτιθέμενο, τόσο σε στρατιωτικό προσωπικό όσο και σε εξοπλισμό.
Μετά από τρεις μήνες πολέμου, έχει γίνει σαφές στον κόσμο ότι η παλαιστινιακή αντίσταση δεν μπορεί και δεν θα νικηθεί εύκολα. Αν και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Σιωνισμός είναι έτοιμος για ολοκληρωτική γενοκτονία για να πετύχει τους στόχους του, οι δυτικοί υποστηρικτές του αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις.
Το ιμπεριαλιστικό σύστημα κυριαρχίας στην περιοχή είναι ήδη τεταμένο και κινείται στα όρια της κατάρρευσης. Ο πιο σημαντικός πυλώνας του μετά το Ισραήλ — το στρατιωτικό καθεστώς στην Αίγυπτο — δεν τόλμησε να συναινέσει στο σχέδιο του Ισραήλ να διώξει τους κατοίκους της Γάζας στο Σινά, κάτι που θα ήταν η ολοκλήρωση της Νάκμπα. Ο αιγυπτιακός λαός θα αρνιόταν να δεχτεί μια τέτοια ήττα. Η εξομάλυνση των σχέσων μεταξύ Ισραήλ και αραβικών καθεστώτων, την οποία οι ΗΠΑ έχουν προετοιμάσει εδώ και δεκαετίες, έχει τουλάχιστον καθυστερήσει, αν όχι αντιστραφεί.
Από την άλλη πλευρά, οι αντιστασιακές δυνάμεις χτίζουν σταδιακά ένα μεγάλο μέτωπο υποστήριξης της Παλαιστίνης. Η λιβανική Χεζμπολάχ, με υπολογισμένα χτυπήματα, έχει ήδη ανοίξει ένα δεύτερο πολεμικό μέτωπο στο βόρειο τμήμα του Ισραήλ. Οι Ansarallah (Houthis) στην Υεμένη επιβάλλουν σοβαρή απειλή για το θαλάσσιο εμπόριο με το Ισραήλ. Η κατεστραμμένη από τον πόλεμο Συρία, αν και παραμένει εν μέρει υπό την κατοχή ΗΠΑ-Τουρκίας, εξακολουθεί να αποτελεί γεωπολιτικό εμπόδιο για τη δυτική τάξη στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν παραμένει ο κύριος κρατικός υποστηρικτής του παλαιστινιακού αγώνα. Αυτές οι δυνάμεις ξεκινούν τη συμμαχία του Παγκόσμιου Νότου για μια άμεση κατάπαυση του πυρός, για την ήττα του Ισραήλ ως ρατσιστικού, νεοαποικιακού υποστηρικτή των δυτικών συμφερόντων και για το σχηματισμό ενός δημοκρατικού κράτους στην Ιστορική Παλαιστίνη.
Οι δυτικές ελίτ εξαπολύουν μια επιθετική προπαγανδιστική εκστρατεία προκειμένου να δικαιολογήσουν τη σφαγή του παλαιστινιακού λαού και να νομιμοποιήσουν τη νεοαποικιακή ισραηλινή οντότητα. Καλλιεργούν την ισλαμοφοβία. Προσπαθούν να εξαπολύσουν μίσος εναντίον του ισλαμικού κόσμου επειδή το Ισλάμ έχει λειτουργήσει ως ενωτικό μέσο ενάντια στην παγκόσμια κυριαρχία τους σε σημαντικό μέρος του κόσμου. Χρησιμοποιώντας οργουελική ρητορική, οι δυτικές ελίτ προσπαθούν να παρουσιάσουν οποιαδήποτε καταδίκη των ισραηλινών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας ως αντισημιτισμό. Παρά την εκστρατεία αυτή, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωσαν υπέρ της Παλαιστίνης ακόμη και στις δυτικές χώρες. Αντιμέτωπη με αυτόν τον βάναυσο εχθρό, η Παλαιστίνη χρειάζεται ακόμη πιο ισχυρή υποστήριξη από όλους όσους αγωνίζονται για τα δημοκρατικά δικαιώματα, για την αυτοδιάθεση ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία και για μια νέα διεθνή τάξη πραγμάτων. Η αποτροπή της εξόντωσης των Παλαιστινίων, η ανατροπή του δυτικού νεοαποικιακού σχεδίου στην Παλαιστίνη με την προοπτική δημιουργίας δημοκρατικού κράτους θα έχει σοβαρό θετικό αντίκτυπο σε όλους τους τρέχοντες και επικείμενους αντιιμπεριαλιστικούς αγώνες στον κόσμο.
